Adrafinil (CRL-40028)

ADRAFINIL - CO TO JEST?

Adrafinil to syntetyczna substancja, która jest często reklamowana w celu promowania długotrwałego pobudzenia umysłowego. Adrafinil jest nieamfetaminowym psychostymulantem, który zmniejsza senność, ale nie zwiększa częstości akcji serca ani niepokoju.

Jest często eksperymentowany jako lek „nootropowy” lub „wzmacniający funkcje poznawcze”. Jednak to zastosowanie nie jest medycznie zatwierdzone, a nauka stojąca za jego potencjalnym wpływem na funkcje poznawcze jest wciąż na bardzo wczesnym etapie, z bardzo mieszanymi (i często sprzecznymi) wynikami.

Jako „prolek” (nieaktywny związek, który jest przekształcany w aktywny lek w organizmie) dla modafinilu na receptę, adrafinil staje się aktywny, przekształcając się w modafinil w organizmie. Efekty i mechanizmy Adrafinilu są zatem najprawdopodobniej identyczne z efektami modafinilu, chociaż względny brak badań nad adrafinilem oznacza w szczególności, że pewne znaczące różnice są nadal możliwe.

Adrafinil został pierwotnie zaprojektowany do leczenia narkolepsji i zaburzeń uwagi u osób starszych. Był sprzedawany we Francji pod nazwą Olmifon, ale został wycofany w 2011 roku. Adrafinil został wycofany, ponieważ był słabszy niż modafinil i wymagał wyższych dawek, aby osiągnąć podobny efekt.

Adrafinil jest nieplanowany w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Wielkiej Brytanii, gdzie jest uważany za „suplement diety”, a nie lek na receptę. Oznacza to, że nie jest zatwierdzony ani kontrolowany przez FDA i nie wymaga recepty na zakup ani posiadanie. W przeciwieństwie do tego, adrafinil wymaga recepty w innych krajach, takich jak Australia, Niemcy i Nowa Zelandia.

Nie daj się jednak zwieść faktowi, że w niektórych miejscach jest to „technicznie legalne”. Jako prolek modafinilu – który jest substancją kontrolowaną o znanym potencjale nadużywania – zasadniczo wiąże się z tym samym ryzykiem i potencjalnymi zagrożeniami, co nadużywanie modafinilu. Innymi słowy, „technicznie legalny” niekoniecznie oznacza „bezpieczny”, „nieszkodliwy” czy „skuteczny”!

W rzeczywistości, jeśli w ogóle, niezwykły status prawny adrafinilu oznacza, że jest on znacznie mniej zbadany niż wiele innych medycznie zatwierdzonych leków na receptę i nie może być stosowany pod kierunkiem uprawnionego lekarza - dwa bardzo dobre powody, dla dodatkowej ostrożności przed przypadkowym używania lub eksperymentowania z tym lekiem.

Warto również zauważyć, że ze względu na obawy dotyczące możliwości nielegalnego nadużywania adrafinilu, Światowa Agencja Antydopingowa (WADA) zakazała stosowania adrafinilu przez profesjonalnych sportowców, którzy mogliby próbować go używać w celu poprawy własnych wyników

Adrafinil został po raz pierwszy zsyntetyzowany w latach 70-tych we Francji w Louis Lafon Laboratories. Jego nazwa handlowa to Olmifon i pod taką był sprzedawany do 2011 roku. Badania na zwierzętach pokazują, że Adrafinil lub/i jego aktywne metabolity oddziaływują na receptory α-adrenergiczne. Zostało również odnotowane, że blokowanie syntezy katecholamin (z α-metylotyrozyną) nie blokuje jego działania. Dodatkowo wykazuje działanie na układ dopaminergiczny, norepinefrynę, glutaminergiczny, zwiększa poziom histaminy w podwzgórzu oraz wpływa na poziom hipokretyny.

MECHANIZM DZIAŁANIA

Adrafinil jest nieaktywny w swojej pierwotnej postaci. Staje się aktywny, przekształcając się w modafinil w wątrobie (czyli jest „prolekiem” modafinilu).

Tylko niewielka ilość adrafinilu przekształca się w modafinil, przy czym większość staje się całkowicie nieaktywna. Zatem do uzyskania podobnych efektów potrzebne są relatywnie większe ilości adrafinilu niż modafinilu.

Adrafinil ma krótki biologiczny okres półtrwania (czas, w którym substancja traci połowę swojej aktywności biologicznej) wynoszący zaledwie 1 godzinę. Jednak część z nich jest przekształcana w modafinil, którego okres półtrwania wynosi od 12 do 15 godzin. Oznacza to, że użytkownik może nadal odczuwać jego działanie przez wiele godzin po pierwszym spożyciu.

Według jednego badania (randomizowane badanie kontrolowane) z udziałem 10 starszych pacjentów, maksymalne stężenie adrafinilu we krwi wystąpiło po 1 godzinie od spożycia. Tymczasem jego główne skutki dla mózgu i zachowania podobno zaczęły pojawiać się około 2 godzin po pierwszym spożyciu .

Teoretycznie adrafinil wywołuje swoje efekty za pomocą tych samych mechanizmów, co modafinil. Niektóre z tych potencjalnych mechanizmów obejmują:

Zwiększenie dopaminy 

Zwiększenie poziomu serotoniny 

Zwiększenie noradrenaliny

Zwiększenie uwalniania histaminy przez oreksynę

Wzrost glutaminianu i spadek GABA

POTENCJALNE KORZYŚCI

1) Narkolepsja i inne zaburzenia związane ze zmęczeniem

Ponieważ adrafinil działa poprzez konwersję do modafinilu w organizmie, teoretycznie adrafinil może być stosowany w leczeniu niektórych z tych samych schorzeń, w których modafinil jest zatwierdzony, takich jak narkolepsja, zaburzenia snu związane z pracą zmianową i inne stany związane ze zmęczeniem.

Jednakże, ponieważ adrafinil jest mniej zbadany – i ponieważ modafinil jest już oficjalnie uznanym lekiem na takie schorzenia, adrafinil nie jest powszechnie stosowany przez lekarzy w tych schorzeniach. Ponadto adrafinil jest generalnie słabszy niż modafinil, co oznacza, że lekarze musieliby stosować większe dawki, aby uzyskać takie same efekty, jak przy użyciu mniejszych – a zatem ogólnie bezpieczniejszych – ilości modafinilu.

Dlatego adrafinil prawdopodobnie nie zostanie zatwierdzony medycznie (np. przez FDA) do tych zastosowań w najbliższym czasie.

2) Depresja

Jedno wczesne badanie (z 1999 r.) po raz pierwszy zasugerowało potencjał adrafinilu w leczeniu depresji. Zgodnie z tym jednym kontrolowanym placebo badaniem klinicznym z udziałem 70 starszych pacjentów z depresją, 2 miesiące leczenia adrafinilem doprowadziły do zauważalnej poprawy w ocenie nasilenia objawów depresji w Skali Oceny Depresji Hamiltona (HAM-D) i innych typowych klinicznych testach depresji .

Jednak to badanie ma pewne poważne ograniczenia, na które należy zwrócić uwagę. Po pierwsze, leczone przypadki depresji nie były „pełną” depresją, ale tylko łagodniejszą pod postacią depresji, czasami obserwowaną u osób starszych. Po drugie, wpływ adrafinilu na wyniki nasilenia depresji był najprawdopodobniej głównie spowodowany poprawą niektórych „psychomotorycznych” objawów depresji (takich jak spowolnienie ruchów i zmniejszona energia), a nie jakimkolwiek rzeczywistym wpływem na objawy nastroju per se. Wreszcie, chociaż autorzy badania doszli do wniosku, że adrafinil może mieć pewien (ograniczony) potencjał w leczeniu depresji, co do których zaproponowali dalsze badania, wydaje się, że od czasu tego wstępnego badania wykonano niewiele dalszych prac. opublikowane ponad 20 lat temu.

W zaledwie kilku przeprowadzonych badaniach kontrolnych, kilka (w tym 1 podwójnie ślepa, randomizowana, kontrolowana próba z udziałem 471 dorosłych) wykazało, że adrafinil może częściowo zmniejszać objawy depresji.

Zgłoszono również, że adrafinil zmniejsza objawy depresji, podobnie jak lek przeciwdepresyjny (klomipramina) w badaniu 70 pacjentów z depresją. Grupa otrzymująca klomipraminę zgłaszała częste działania niepożądane, ale adrafinil był stosunkowo dobrze tolerowany.

Niemniej jednak, bez wielu dowodów klinicznych potwierdzających te wstępne ustalenia, jest mało prawdopodobne, aby adrafinil stał się szeroko stosowany w leczeniu depresji w najbliższym czasie – zwłaszcza, że obecnie dostępnych jest wiele innych skutecznych metod leczenia depresji.

POZOSTAŁE WŁAŚCIWOŚCI

1) Może wpływać na funkcje psychiczne i fizyczne

Według jednego z badań, adrafinil podobno zwiększał zdolność uczestników do wykonywania codziennych czynności w randomizowanym kontrolowanym badaniu z udziałem 548 starszych osób dorosłych z problemami z uwagą i pamięcią

Zgłoszono również, że adrafinil poprawia spowolnienie myślenia i poruszania się (upośledzenie psychomotoryczne) w porównaniu z lekiem przeciwdepresyjnym (klomipraminą) w badaniu 70 osób starszych z depresją.

Jednak niektóre wczesne dowody z badań na zwierzętach wykazały, że adrafinil zwiększa ruch i ogólne zachowanie eksploracyjne u myszy, szczurów, małp i psów. Choć niejednoznaczne, odkrycia te mogą sugerować, że niektóre z rzekomych „popraw” zgłaszanych w badaniach na ludziach mogą wynikać z ogólnego „stymulującego” działania adrafinilu, w przeciwieństwie do jakiegokolwiek konkretnego lub ukierunkowanego wpływu na funkcje poznawcze i zachowanie per se.

W świetle stosunkowo niewielkiej ilości dowodów, a także faktu, że tylko jedno z tych wstępnych badań zostało przeprowadzone na zdrowych ludziach, zdecydowanie jest jeszcze za wcześnie, aby stwierdzić, czy adrafinil będzie konsekwentnie wywoływał podobne efekty u ludzi bez depresji użytkowników i potrzebne byłoby znacznie więcej badań, aby to stwierdzić na pewno.

2) Może wpływać na świadomość i skupienie

Według niewielkiej liczby badań (w tym 2 podwójnie ślepych badań z randomizacją i 1 z randomizacją), stwierdzono, że adrafinil zwiększa uwagę, koncentrację i czujność u 744 starszych osób dorosłych.

W innym badaniu (randomizowana kontrolowana próba) z udziałem 10 osób w podeszłym wieku, adrafinil podobno zmniejszył aktywność mózgu („fale mózgowe”) związane ze snem (fale wolnofalowe delta i theta) i zwiększył aktywność mózgu związaną z „zaangażowaniem w teraźniejszość” ( długości fal alfa).

Niemniej jednak potrzebne byłoby znacznie więcej badań klinicznych na ludziach, aby w pełni potwierdzić ten efekt.

3) Może wpływać na niektóre funkcje poznawcze

Niektóre wstępne badania na starszych zwierzętach (psach) wykazały potencjalny wpływ adrafinilu na funkcje poznawcze, takie jak uczenie się i pamięć.

Jednak niewiele prac badawczych przeprowadzono na ludziach, aby potwierdzić te wczesne odkrycia.

Według zaledwie dwóch badań z udziałem 951 osób starszych (w tym 1 podwójnie ślepej próby z randomizacją i 1 z randomizacją), stwierdzono, że adrafinil zmniejsza zapominanie, jednocześnie poprawiając zapamiętywanie informacji.

W jednym badaniu (Podwójnie ślepe, randomizowane badanie kontrolowane) z udziałem 48 starszych osób dorosłych z problemami z uwagą i szybkością przetwarzania, stwierdzono, że adrafinil skraca czas reakcji w teście psychologicznym.

Ogólnie rzecz biorąc, jest jeszcze za wcześnie, aby stwierdzić, jakie efekty poznawcze miałby adrafinil u zdrowego dorosłego człowieka — nie tylko dlatego, że większość istniejących badań przeprowadzono na zwierzętach, ale także dlatego, że nawet większość badań na ludziach przeprowadzono tylko na starszych populacjach . Potrzebnych byłoby jeszcze dużo więcej badań, aby potwierdzić jakiekolwiek efekty „nootropowe” („wzmacniające funkcje poznawcze”) u typowych użytkowników.

Potencjalne zalety Adrafinilu nad innymi stymulantami

Wiadomo, że wiele używek – takich jak amfetamina – powoduje częste skutki uboczne, takie jak utrata apetytu, problemy ze snem i zaburzenia nastroju. Mogą też silnie uzależniać.

Niektóre wczesne dowody sugerują, że adrafinil (i/lub modafinil) może mieć pewne zalety w porównaniu z bardziej powszechnymi lekami pobudzającymi – chociaż ogólnie dowody nie są wystarczająco mocne, aby sformułować jakiekolwiek jednoznaczne wnioski, ponieważ przeprowadzono stosunkowo dużo mniej badań nad tymi związkami w porównaniu z „tradycyjne” stymulanty (które były bardzo szeroko badane).

1) Może powodować stosunkowo mniej skutków ubocznych

Ogólnie rzecz biorąc, skutki uboczne, takie jak utrata apetytu, problemy ze snem i zaburzenia nastroju, nie wydają się być tak często zgłaszane w wielu badaniach na ludziach i zwierzętach, które przeprowadzono na tym leku.

Jednak trudno jest wyciągnąć z tego jakiekolwiek solidne wnioski, ponieważ adrafinil był badany znacznie mniej niż inne, bardziej powszechne leki – więc może to wynikać ze stosunkowo mniejszej liczby badań, które przeprowadzono na adrafinilu .

Skutki uboczne

Większość badań wskazuje, że adrafinil jest stosunkowo dobrze tolerowany. Niewielka liczba uczestników odnotowała zwiększony stres i agresję, nudności, nieregularne bicie serca, suchość w ustach, ból brzucha i podrażnienie skóry.

U jednego uczestnika wystąpiły nieprawidłowe ruchy twarzy po przyjmowaniu 900 mg adrafinilu dziennie przez 10 miesięcy. Objaw ten nie poprawił się po 4 miesiącach odstawienia adrafinilu, ale ustąpił po przyjęciu leku obniżającego poziom dopaminy.

Ponieważ adrafinil przekształca się w modafinil w wątrobie, istnieje obawa, że może podnieść poziom enzymów wątrobowych lub spowodować uszkodzenie wątroby. Badania na ludziach nie potwierdzają tego twierdzenia, chociaż może to wynikać z faktu, że przeprowadzono stosunkowo niewiele badań klinicznych nad adrafinilem.

Interakcje leków

Adrafinil podobno zwiększał ciśnienie krwi w jednym studium przypadku 63-letniej kobiety przyjmującej leki na ciśnienie krwi (aliskiren i piretanid)

W literaturze nie opisano żadnych innych interakcji lekowych – ale znowu jest to najprawdopodobniej spowodowane tym, że jest stosunkowo słabo zbadane, zwłaszcza w porównaniu z większością innych leków.

W badaniach komórkowych wykazano, że modafinil, aktywny produkt uboczny adrafinilu, zwiększa aktywność enzymów wątrobowych cytochromu P450 (CYP1A2, CYP2B6 i CYP3A4/5). Stwierdzono również, że obniża aktywność CYP2C19.

Chociaż potencjalne znaczenie tych odkryć jest jak dotąd nieznane, mechanizmy te mogą być jednym z powodów, dla których osoby z chorobami wątroby są zdecydowanie zniechęcane do stosowania modafinilu (ponieważ są one znacznie bardziej narażone na niepożądane skutki uboczne i inne powikłania związane z modafinilem).

PRODUKT NIE DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI